نمایش خبر نمایش خبر

پدرم

پدرم



زهرا مصطفی پور مبارکه| 
چه سخت است گرمی وجودت به سردی سنگ باشد
چه سخت است قاب خاطره هایت عکس باشد
چه سخت است یادگارهایت در آینه غبار باشد
و چه سخت است روزهایی که تو رفته ای
چه سخت است صدایت که در نبودنت گم می شود
چه سخت است باور نبودنت در دلم
و چه سخت است ثانیه های وداعت و ماندنم
چه سخت است آخرین نگاهت در نگاهم
و چه سخت است روزها و شب هایی که
نیستی و فرسنگ ها دورتر
چه سخت است خاطراتم در سنگ آرامگاهت
و چه سخت است لمس قبر وجودت
و چه سخت است در دل هایم و باز نبودنت
صلوات، تقدیم به تمام پدرانی که اسیر خاک هستند.