خبرنگار هفته نامه افق کویر گفتگویی با یکی از بانوان فعال در عرصه فیلم‌سازی و مستندسازی انجام داده است که در ادامه توجه شما خوانندگان عزیز را به آن جلب می‌کنیم.
1-خود تان را معرفی کنید؟
رقیه توکلی متولد سال 1364هستم و دارای مدرک دیپلم گرافیک، مدرک کارشناسی کارگردانی سینما (ورودی بهمن 1383) از دانشگاه سوره تهران، مدرک کارشناس ارشد ادبیات نمایشی (ورودی مهر1388)از دانشگاه سوره تهران، مدرک اینتر شیپ شبکه ام بی سی (2009)، دارای مدرک ورک شاپ عباس کیارستمی در دبی (2011)، عضو پیوسته انجمن فیلم کوتاه ایران(خانه سینما) (ISFA)، مدرس و مدیر گروه رشته عکاسی و سینما دانشگاه فرهنگ و هنر یزد و مدرس انجمن سینمای جوان.
2- مجموعه‌ای از آثار خود را نام ببرید.
ساخت فیلم‌های: آب (1385، دی.وی، 6 دقیقه، داستانی)، بازی گل(1385، دی.وی، 6 دقیقه، داستانی)، عشق کفش(1385، دی.وی، 4 دقیقه، داستانی)، مهمانی  (1386، اچ دی ،10 دقیقه، داستانی)، من بازیگرم(1386، دی.وی، 17 دقیقه، مستند)، دست پر، چشم خالی(1386، دی.وی، 4 دقیقه، داستانی)، سفر(1387، دی.وی، 17 دقیقه، داستانی)، شب عید (1388، دی وی كم ، 9 دقیقه، داستانی)، بالاتر از سیاهی رنگی نیست (1388، دی وی، مستند)، و دیگر هیچ...(1389، اچ دی، داستانی)، من آن شمرم ( 1390، دی وی، مستند) و ....
3- آیا فیلم سازی حرفه اصلی شما هست یا این که شغل دیگری هم دارید؟
سینما و فیلم عشق من هست و نمی‌توانم بگویم که حرفه‌ام هست؛ اما می‌توانم بگویم خوشحال هستم که از راه فیلمسازی پول در می‌آورم و عشق من شده شغلم. من اگر از این کار پول در نیاورم باز هم ادامه می‌دهم و بازهم در راه سینما کار می‌کنم. خوشبختانه من در دانشگاه و انجمن سینمای جوان هم تدریس می‌کنم؛ کلاً به قول معروف از این راه نان می‌خورم؛ هم از راه تدریس و هم ساخت فیلم.
4- اولین کار شما چه بوده و موضوع آن در چه زمینه‌ای بوده است؟
من اولین فیلمم را در بهار سال هشتاد و پنج به نام آب ساختم. در مورد کودکی که از آب انبارهای یزد آب بالا می‌آورد.
5- آیا کار خارج از استان داشته‌‌اید؟ توضیح دهید؟
بله، من حدود ده سال در تهران زندگی کردم؛ چون در آنجا دانشجو بودم و در مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی کار پژوهشی انجام دادم که منجر به چاپ کتاب شد و چند تا فیلم هم آنجا ساختم و اخیراً هم مستند بلندی در مورد سهراب سپهری در کاشان و تهران کار کردم برای شبکه اصفهان.
6- مشکلاتی که بر سر راه کار  شما وجود داشته چه بوده است؟
اگر بگویم همه آن مشکل بوده، بی‌راه نگفتم. فیلمسازی خیلی سخت هست و بی‌خود نیست که سخت‌ترین کار جهان شناخته شده. من همیشه می‌گویم به کسی که فیلم می‌سازد باید جایزه داد به کسی که فیلم خوب می‌سازد دوتا جایزه. نمی‌خواهم از مشکلات حرف بزنم. فعلاً مثبت نگاه کنیم تا ببینیم چه می‌شود.
8- آیا کار شما  جای نقد و بررسی  دارد؟
بله! صددرصد. چرا که نه. جلسات زیادی گذاشته شده و فیلم‌ها دیده شده هم در جشنواره‌ها هم بیرون از جشنواره و نقد و بررسی شدند خدا را شکر.
9- آیا شغل خود را به فرزند خودتان توصیه می‌کنید؟
فکر می‌کنم پسر من دوش به دوش من یه روز به مادرش کمک خواهد کرد؛ البته من هنوز ازدواج نکردم؛ اما این آرزو رو دارم. البته من مثل پدر و مادر خودم حق انتخاب را به خودش می‌دهم؛ با کمی راهنمایی.
10- آیا کاری در حال پخش دارید؟
به زودی شش قسمت مستند دست آفریده‌ها ساخته من از شبکه یک سیما پخش خواهد شد.
11- شیرین‌ترین و تلخ‌ترین  کار شما چه بوده است؟ توضیح دهید؟
همه روزای فیلم‌برداری در عین سختی هم شیرین هستند و هم تلخ. نمی‌توانم انتخاب کنم؛ اما می‌توانم بگویم از ساخت فیلم مهمانی، صبا، و دیگر هیچ و ساعت شش از کارم راضی هستم ... نه رضایت صددرصد. فقط  می‌دانم بقیه بیشتر آنهارا دوست داشتند.
12- حمایت مسئولین استان از شما  و کار شما چگونه بوده است؟
اگر بخواهم از حمایت حرف بزنم شاید صدها صفحه شود؛ فقط کاش می دانستند که اگر کمک می‌کردند ما برای یزد افتخار آفرینی می کردیم؛ من یکی قول می‌دادم و تضمین.
13- خودتان چه نمره‌ای به کارتان می‌دهید؟
فعلاً نمره قبولی نمی گیرم. هنوز باید تلاش کرد. پله اولم.
14- در خصوص کار فیلم‌سازی توضیحاتی بفرمایید؟
همانطور که گفتم حرفه سختی هست و در عین حال شیرین. اگر دوستش داشته باشیم سختی‌ها و حرف و حدیث‌هایش را به جان می‌خریم. مثل همسری که مردش معلول هست، اگر دوستش داشته باشد کیف می‌کند و عاشق این هست که به عشقش کمک می‌کند.
15- مشوق شما در کار فیلم‌سازی و نویسندگی چه کسانی بوده‌اند؟
من فیلمسازی را از دانشگاه شروع کردم. سینما خواندم در دانشگاه سوره تهران. همه کسانی که در این سالها کنار من بودند به‌گونه‌ای مشوق بودند؛ حتی آنهایی که در حقم بد کردند و بد گفتند؛ چون اگر آنها نبودند من ادامه نمی دادم؛ اما بیشترین تأثیر را روی من پدرم داشت که به خاطر وی می‌خواهم بهترین فیلم‌ها را بسازم.           

      رضیه زارع پور