نمایش خبر نمایش خبر

زندگی بزرگان بافقی(قسمت چهاردهم)

زندگی بزرگان بافقی(قسمت چهاردهم)



علی خواجه بافقی| 
رونقی بافقی- محمد زمان:
مولانا محمد زمان رونقی بافقی از شعرای قرن 11 قمری در بافق به دنیا آمد. به نوشته جامع مفیدی وی معاصر خاقان گیتی ستان شاه عباس ماضی(1007-996 خورشیدی) بوده و از قصبه طیبه بافق به دارالعباده یزد می آید و به تحصیل می پردازد و به درجه اجتهاد نایل می گردد. او همواره غزلهای دلقریب و ادیبات طرب آمیز بر لوح بیان می نگاشت از جمله آنهاست:
مکیدن لب شاهد و زخم کردن
                                   نمک خوردن است و نمکدان شکستن
دلم در زلف او گم گشت و من با شانه در جنگم
                     که در شب آنچه گم گردد به شبگرد است تاوانش
 
سرایانی بافقی- زین العابدین:
زین العابدین فرزند ملا محمد حسین بافقی سرایانی از خوشنویسان سده 13 قمری بود. از آثار به جای مانده از او نگارش نسخه ای از کتاب التصریح بعضمون التوضیح از خالد جرجاوی ازهری در شرح الخلاصه الالفیه ابن مالک و التوصیح ابن هشام با خط زیبای نسخ می باشد که در چهارشنبه 13 رمضان 1202 قمری، 1166 خورشیدی در 397 برگ نوشته و در کتابخانه ملک تهران موجود است.
نسخه خطی دیگری از الحکمه المتعالیه ملاصدرا نیز به خط زین العابدین ابن میرزا محمد حسین وجود دارد که به نظر می رسد از او می باشد.
 
خواجه محمد علی بافقی: 
مشهور به حاجی ارباب از صلحا و نیکان هم عصر با مستوفی بافقی که به نوشته وی در عنفوان جوانی و ایام شباب به خطه یزد آمده ساکن گشت و در اندک زمان اسباب و مایعرف موروثی که مبلغی کلی بود صرف صلحا و درویشان نمود و به دستیاری توفیق و به پایمردی همت دو مرتبه سفر حجاز و یثرب نمود. الحال آثار ضعف در اطراف بدنش پدید آمده، سرور از دل و نور از بصر ،رخت رحیل بر بسته.
 
درویش حسین بافقی:
 فرزند علی از دراویش صفا علی شاهی( منسوب به علی خان ظهید الدوله) و از مریدان .ی که از صدای خوبی نیز برخوردار بود. قمر الملوک وزیری که بعدها به بانوی آواز ایران اشتهار یافت اشتهار یافت از شاگردان اوست. او به سال 1314 خورشیدی در گذشت. و در کنار صفا علیشاه در آرامگاه ظهیر الدوله تهران به خاک سپرده شد. برادرش به نام درویش خرم نیز همانجاست توضیح اینکه درویش حیانعلی بافقی نیز در خانقاه صفی علیشاه(منسوب به میرزا صفی اصفهان) تهران بود و الان پسرش به نام درویش حسین مقیم آن است.
 
رشیدی بافقی کرمانی- ملا قاضی: 
ملا قاضی رشیدی فرزند ملا یعقوب از شاعران و صاحب منصبان سده 11 قمری در بافق به دنیا آمد. او برادر بزرگتر ملا افضل همتی است و به خدمات دیوانی موقوفات یزد مشغول بود. این رباعی زیبا از اوست:
بنشین به طلب دامن همت برزن
                                             وندر ره دوست دیده برنشتر زن
گیرم به درون خانه راهت ندهند
                                           نومید مباش و حلقه ای بر در زن
در تذکره های یزد نامی از او نیست  ولی در تذکره کرمان معرفی شده است.
بافقی- علی:
 ملا علی بافقی فرزند غلامرضا از عالمان دینی بافق در سده 14 قمری بود. او پس از تحصیلات مقدماتی در بافق از محضر آیت ا...سید احمد مدرس در گذشته به سال 1388 قمری در یزد و علامه جهانگیرخان قشقایی درگذشته بهع سال 1328 قمری در اصفهان و سپس آیت ا... سیبویه درمدرسه سلیمان خان مشهد بهره ها برد و آنگاه به نجف اشرف عزیمت نمود. وی پس از تکمیل تحصیلات به بافق بازگشته و به تبلیغ علوم دینی و ارشاد مردم پرداخت.مزار این عالم پرهیزگار در صحن امامزاده عبدالله(ع) می باشد.
 
بافقی- علی: 
شیخ علی بافقی فرزند آیت ا... العظمی حسین بافقی از عالمان دینی بافقی که در تهران ساکن بود. وی داماد سید اسدا... اخوی از علما سده 14 قمری که به اقامه جماعت و رسیدگی به امور شرعی مردم در تهران اشتغال داشت. وی در 4 ربیع الاول 1346 قمری، 1333 خورشیدی در گذشت. و در مزار ابن بابویه در شهر ری به خاک سپرده شد.
 
بافقی-محمد: 
محمد بافقی از خوشنویسان بافقی در سده دهم قمری بود وی نسخه ای از کتاب شرح هدایه الحکمه تألیف قاضی میر حسین بن معین الدین میبدی متوفای 910 قمری را به خط زبیای نستعلیق به سال 959 قمری، 930 خورشیدی نگارش نمود که در کتابخانه آستان قدس رضوی موجود است.
بافقی-سید حسین: 
آیت ا...سید حسین بافقی فرزند محمد صادق از دانشمندان دینی بافق در سده 14 قمری بود که در مشهد اقامت داشت، وی بنابر نوشته منابع معتبر از فقهای بزرگ و علمای فاضل به شمار می رفت و نزد استادانی همانند آیت ا... شیخ محمد تقی بجنوردی و آیت ا... میرزا نصر ا... شیرازی تلمذنمود و با مولا علی نقی تربتی به مباحثه پرداخت.
 
بافقی-سید علی اکبر: 
سید علی اکبر فرزند سید محمد از نیاکان خاندان اسلامی بافقی و از نسخ نویسان سده 13 قمری بود. از آثار بجا مانده از وی دو کتابچه در قطع کوچک است. الفیه ابن مالک که نگارش آن به تاریخ چهارم ربیع الاول سال 1273 قمری، 1235 خورشیدی به پایان رسیده است.
کتاب دیگر شافیه در صرف که با عبارت قدفرغو بعون الملک الوهاب بتاریخ شمرذی الحجه الحرام سنه 1276 ختم شده است.
 اشعار از وی می باشد:
خط نوشتم تا بماند یادگار
                                                     من نمانم خط بماند یادگار
هر که خواند دعا طمع دارم
                                                         زانکه من بنده گنه کارم
غریق رحمت یزدان کس باد
                                             که کاتب را به الحمدی کند یاد...